یاد و خاطره همه پدر های سفر کرده گرامی باد . روحشان شاد

دست هایی تکیده از زحمت
قامتی خمیده از ایثار
چهره ای شکسته از غصه
چشمهایی نجیب و شب بیدار

قلبی آکنده از صمیمیت
سینه ای به وسعت دریا
آسمانی ترین ترنم عشق
مثل مهتاب در شب یلدا

باجبینی به پاکی باران
سجده های شبانه بر تربت
سرخی اشکهای گرم فراق
در بلندای غیبت و غربت

دیدگانی پراز فروغ خدا
حرفهایی صمیمی و ساده
با یقینی به استواری کوه
صاف و بی ادعا و افتاده

دانه های سرخ فام تسبیحت
مثل اشک ستارگان جاری
روی آن کهکشان سجاده
محو منظومه های دینداری

روزهایی که با تو سر میشد
بهترین روزهای عمرم بود
حیف شد که دست و تیر اجل

سایه تو از سرم بربود .